حاشیه نشینی به نام فرهنگ

رعنا مقیسه؛ مرثیه خواندن از سالی که با کرونا گذشت در این روز های تلخ و سیاه کرونایی، نه تازه است و نه خریداری دارد.

- واقعیت این است که اوضاع امروز عرصه فرهنگ و هنر و فعالانش، تنها حاصل بی توجهی های عجیب یکسال گذشته نیست؛ نتیجه و البته نمود سال ها بی اهمیتی و نبود عزمی برای سیاست گذاری در این عرصه است که در بحران کرونا خودنمایی کرده است.

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو- رعنا مقیسه؛ مرثیه خواندن از سالی که با کرونا گذشت در این روز های تلخ و سیاه کرونایی، نه تازه است و نه خریداری دارد.

گوش همه ما از یادآوری همه آنچه در این یک سال و چندماه از دست دادیم پر است و البته از زندگی با کرونا خسته ایم.

با این وجود کرونا، این ویروس نادیده بی رحم، مدت هاست که نفس زندگی را گرفته.

مشاغل بسیاری با تعطیلی های نیم بند و مقطعی روبرو شدند و افراد زیادی برای همیشه شغلشان را از دست دادند و به سختی روزگار می گذرانند.

فرهنگ، با همه ثروتی که در وجودش جریان دارد، حاشیه نشین همیشگی کشور ما بوده است.

در سیاست گذاری ها و اولویت بندی ها عموما نادیده گرفته شده و خیلی وقت ها به نفع سیاست، اقتصاد و هر مسئله دیگری قربانی شده.

گویی هیچوقت معضل نداشته و مشکلاتش پشت گوش انداخته شده تا سر فرصت برایشان فکری شود؛ و البته که این فرصت پیش هم نیامده.