مرا ببین

تندیس ها، سردیس ها، نمادها و مجسمه هایی که پیش تر، تنها در موزه ها می شد ملاقاتشان کرد، مدت هاست که سر چهارراه ها و خیابان ها و پل ها نظاره گر ما هستند؛ - اما ما نامشان را می دانیم؟ شناسنامه هایشان را می خوانیم؟ دیدن فضله ی کبوترها، گردوغبار فصل ها و خط و خش عابران روی حجم ارزشمند و بی دفاعشان، تأثرمان را برمی انگیزد؟ آیا اصلاً متوجه فقدانشان می شویم؟ فقر اقتصادی_فرهنگی، انفعال عمومی و غفلت مسئولان، دست به دست هم داده و سریال سرقت از شهر را ساخته؛ سریالی که هر قسمت آن، روایت کم شدن، گم شدن یا مخدوش و تخریب شدن بخشی از زیبایی های شهر است.

آن ها که اخبار را دنبال می کنند، می دانند که بخش میانی تقدیس اثر پرویز تناولی، طی سال های گذشته، سه بار از مقابل ساختمان مرکزی شهرداری اصفهان به سرقت رفته، رییس اداره مجسمه و نمادهای سازمان زیباسازی شهرداری اصفهان نیز اعلام کرده که شناسنامه ی سردیس های بوستان مشاهیر بارها دزدیده شده و حتی وقتی از جنسی فاقد ارزش برای درج جزییات آثار استفاده شده، آن را هم به طریقی از بین برده اند! همچنین، بخشی از یادمان شبستان قدرت الله عاقلی از آن جدا و مفقود شده، دست مجسمه مطالعه اثر محمد سلامت زاده را شکسته اند و حتی پیام صلح کبوترهای نماد درخت دوستی مرتضی نعمت اللهی هم، نتوانسته مانع این دشمنی جاهلانه