در محضر اسقفی دیگر که عاشق حضرت مولا شد

امروز 21 ماه مبارک رمضان (14 اردیبهشت 1400) مصادف با سالروز شهادت مولای متقیان، امیر مؤمنان علی(ع) است.

در چنین روزی انسانیتِ انسان، نماد واقعی و راستین خود را از دست داد؛ به گونه ای که دیگر مادر گیتی چو او فرزندی نزاید.

نگارش توصیفی سجایای انسانی آن رادمرد، کاری است بس دشوار و برای بنده ناتوان محال! از این رو در چند سال اخیر، این مناسبت را بهانه قرار داده ام تا از مسیحیان نامدار، دلداده و عاشق حضرتش همچون بولس سلامه، جرج جرداق، ویکتور الکک و سلیمان کتانی نام برده و اشاره ای به نوشته هایشان داشته باشم که در آن ها عظمت والای امام علی(ع) را تا اندازه ای با قلمشان تبیین کرده اند.

شاید از این رهگذر اندکی از حقیقت وجودی مولا بهره برده و دین کوچکی از تلاش دوستدارانش را در این روز غمبار ادا کرده باشم و در دریای محبت این انسان های منصف و حق شناس غوطه ور شوم.

به همین مناسبت، امسال هم قصدم معرفی یکی از بازماندگان آن انسان های شیفته حضرت مولا بود.

* * * * *از قضا در شرایطِ به شدت کرونایی لبنان و در ماه مبارک رمضان، دکتر میشل کعدی اسقف مسیحی شهیر لبنانی چند روز پیش در محل رایزنی فرهنگی کشورمان در بیروت به دیدارم آمد؛ به محض دیدن هم با رعایت فاصله اجتماعی! و با حرکت مکرر و نمادین دستهایمان، همدیگر را در آغوش گرفتیم!! و از پشتِ این ماسک �