مسئولیت اصفهانی بودن

مهدی کیوان، اصفهان شناس و مدرس دانشگاه، در شب پایانی هفته فرهنگی اصفهان درباره تاریخ، تجدد، مدنیت و مسئولیت خطیر اصفهانی بودن، سخنانی را بیان کرد.

- ایسنا/اصفهان مهدی کیوان، اصفهان شناس و مدرس دانشگاه، در شب پایانی هفته فرهنگی اصفهان درباره تاریخ، تجدد، مدنیت و مسئولیت خطیر اصفهانی بودن، سخنانی را بیان کرد.

درخت معجزه خشکیده است و کیمیای زمان، آتش نبوت را، بدل به خون و طلا کرده است و رنگ خون و طلا، بوی کشتزاران را، ز یاد بدبده های ترانه خوان برده است و آفتاب، مسیحای روشنایی نیست و ابرها، همه آبستن زمستان اند و جوی ها، همه در سیر بی تفاوت خویش، به رودخانه بی آفتاب می ریزند و کوچه ها، همه در رفتن مداومشان، به نا امیدی بن بست ها یقین دارند.

چه روزگار غریبی است، سحر، پیامبر اندوه است و شب، مفسّر نومیدی.

این شعر نادر نادرپور، آغازگر سخنرانی آنلاین شب گذشته مهدی کیوان، اصفهان شناس و مدرس تاریخ دانشگاه اصفهان به میزبانی عمارت هنرمند بود.

او با رجوع به یک برش تاریخی از انقلاب مشروطه در سال 1285 تا انقلاب جمهوری اسلامی در سال 1357، زایش و پالایش مدرنیته تجددخواه را بررسی کرد و ابعاد مختلف آن را به چالش کشید.

کیوان تصریح کرد: اصفهان به دلیل شرایط استراتژیک و جریان داشتن رودخانه زاینده رود در آن، نسبت به سایر شهرهای ایران دوام بیشت