تراژدی دلی اسکندر

اگر تاریخ کشورمان را کتابی قطور ببینیم در آن فصل هایی هست که کمتر کسی آنها را می خواند و حتی از وجودشان اطلاع دارد.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، روزنامه اعتماد با این مقدمه نوشت: یکی از این فصل ها، دوره زندگی اسکندربیگ قراقویونلو است که در مقطعی از سال های منتهی به دوران صفوی، موسوم به عصر ترکمان ها می زیست و حدود دو دهه بر بخش های وسیعی از غرب ایران حکومت کرد.

آن زمان تیموریان بر نواحی شرقی ایران سیطره داشتند و برای تسخیر نواحی غرب می کوشیدند.

اسکندر یکی از 5 پسر قرایوسف ترکمان بود و جنگ و رقابت با تیموریان را از پدرش به ارث برد.

به بی باکی و زورِ بازو شناخته می شد و به نوشته برخی منابع تاریخی، شجاع ترین و قوی پنجه ترین جنگجوی زمان خودش بود.

البته ویژگی های لازم برای فرماندهی و سیاست ورزی را نداشت و بسیار عجول و بی تدبیر بود.

به قول عبدالحسین زرین کوب تندخویی، شتابکاری و سبک سری بر احوالش حاکم بود.

بعضی از اهل عصر او را دیوانه خواندند - دلی اسکندر - که ظاهرا این نام آیینه سیمای واقعی او بود.

برای حفظ قلمرو خود - که آذربایجان مرکز آن بود - چند بار با شاهرخ تیموری جنگید و هر بار شکست خورد اما باز به صحنه برگشت و آن چه را از دست داده بود، پس گرفت.