حمایت از محیط زیست با عصای سفید/ تا مدتی به عنوان آشغال جمع کن معروف بودم!

من اصلا به آن صورت که مردم درباره نابینایی فکر می کنند، درگیر مسائل بینایی نیستم! من احساس می کنم مردم را مثل یک فرد عادی می بینم، درکشان می کنم و تصاویر را در وجودم حس می کنم و درونم روشن است.

- گروه دیگر رسانه های خبرگزاری فارس: با پلاستیک و عصای سفیدی در دست، سواحل دریا را قدم می زند و زباله ها را جمع آوری می کند.

مردم نگاهش می کنند، نگاهی مملو از پرسش و گاهی آلوده به تمسخر! البته برخی هم به میدان می آیند و کمکش می کنند.

این گوشه ای از فعالیت های دختر نابینای بلوچ است که چند وقت پیش او را در چابهار دیدم و این دیدار بنایی شد برای آشنایی بیشتر.

سیما رییسی که به او لقب چشم و چراغ چابهار را داده اند، متولد 1366 در شهر چابهار و فرزند دوم به سراغ  او به عنوان یکی از دوستداران طبیعت رفته است.

بخش های خواندنی این گفت وگو در ادامه آمده است.

 فکر می کردند کم توان ذهنی هستم! من مادرزادی بیماری آب سیاه یا فشار چشم (با اسم علمی گلوکوم) داشتم.

پزشکان این مشکل را تا دوران راهنمایی تشخیص نداده بودند و بعد از شناسایی آن چند بار عمل شدم اما کم کم یک چشمم را از دست دادم و نهایتا در 18 سالگی فشار چشمم بالاتر از 50 رفت و این باعث شد به طور کل بینایی ام را از دست بدهم.