روایت یک اسیر ارتشی از خواب مرحوم ابوتورابی فرد

کسانی که متأهل بودند و اسیر شدند، در اصل همسران این ها آزاده اند.

همسر من 10 سال با دو فرزند سال ها بدون هیچ درآمدی خود را حفظ کردند.

- یک آزاده ارتشی گفت: کسانی که متأهل بودند و اسیر شدند، در اصل همسران این ها آزاده اند.

همسر من 10 سال با دو فرزند سال ها بدون هیچ درآمدی خود را حفظ کردند.

می توانستند آن زندگی را رها کنند و بروند دنبال آرزوهای دیگر اما ماندند و مقاومت کردند.

به گزارش ایسنا، هرمز کمالی از پرسنل لشکر 92 زرهی است که سال 54 به استخدام ارتش درآمد و سال 59 در حمله ی عراق طی محاصره گردانش به اسارت بعثی ها درآمد و تا سال 69 در اسارت دشمن بود.

این آزاده دفاع مقدس درباره دوران اسارت روایت می کند: زمانی که اسیر شدم یک فرزند دو ساله و یک فرزند 6 ماهه داشتم.

نمی دانستم یک فرزند توراهی هم دارم و بعد از ده سال که برگشتم برای اولین بار او را دیدم.

فاتحه خود را خواندیم وی ادامه داد: پس از آنکه مدتی در بصره نگهداری شدیم ما را به سمت مرز ایران(شلمچه) بردند.

یکی از بچه ها که عربی می دانست گفت: بچه ها فاتحه خود را بخوانید قرار است ما را اینجا بکشند.

زمانی که ما را از اتوبوس پیاده کردند سرهنگی آمد و حسابی آن ها را مواخذه کرد.

گفت: این ها را برگردانید.