عطار، روح پیکره زبان و ادبیات فارسی

هرچند کاخ رفیع و باشکوه و هزار ساله زبان و ادبیات فارسی را بر چهار ستون (فردوسی، مولانا، سعدی و حافظ) استوار و برافراشته می دانیم و برخی هم البته با افزودن نظامی و خیام، - هرچند کاخ رفیع و باشکوه و هزار ساله زبان و ادبیات فارسی را بر چهار ستون (فردوسی، مولانا، سعدی و حافظ) استوار و برافراشته می دانیم و برخی هم البته با افزودن نظامی و خیام، 6 ضلعی ترسیم می کنند اما جدای فرم و از حیث روح و محتوا، نمی توان از نام عطار گذشت که روح این پیکره است.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، مهرداد خدیر در ادامه یادداشتش در عصر ایران نوشت: چنان که پیشتر هم نوشته ام از بخت یاری های ماست که با فرزند برومند دیگری از کدکن - محمد رضا شفیعی کدکنی - هم روزگاریم که بخش غالب عمر خود را به ویرایش و بازخوانی آثار عطار اختصاص داده و اکنون متون پیراسته ای از آثار او خصوصا تذکره الاولیا در دست ماست.

تذکره الاولیا، شرح حال و زندگینامه قریب 100 تن از چهره های برجسته فرهنگ ایرانی و اسلامی است که اگر چه با افسانه هایی آمیخته است اما بسیار خواندنی است و پس از 700 سال حس و حال خوبی می دهد.

اینها را البته می دانید اما غرض دیگری دارم از این نوشته.

این که درباره عرفان هیچ تعریفی را رساتر و فرادینی تر از آن چه دکتر نصرالله پورجوادی گفته است نیافتم و یاد عطار نیشابوری که قله نشین این عرفان اس�