گذری بر احوال ناخوش جشنواره های ادبی/ بی رمقی و بی رونقی، گریبان گیر جوایز ادبی

راضیه صیادی؛ از اتمام نوشتار یک اثر تا راهیابی آن در اقبال و راس توجه مخاطبان، حلقه ی گمشده ای به نام جوایز ادبی وجود دارد، - طی چند سال سپری شده، جوایز ادبی داخلی سال های کسادی را پشت سر می گذرانند.

ظهور و افول به یکباره فستیوال های ادبی، به در بسته خوردن جوایز و در نهایت تعطیلی های جوایز، اتفاقات و حواشی پیش آمده حول داوری ها و سیاست گذاری ها، بی رونقی در بازار فروش آثار برگزیده، بی اعتنایی ها به برگزیدگان و.

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو- راضیه صیادی؛ از اتمام نوشتار یک اثر تا راهیابی آن در اقبال و راس توجه مخاطبان، حلقه ی گمشده ای به نام جوایز ادبی وجود دارد، که در طی چرخه ای عموما سالانه، فریضه ارزیابی کلیت نشر (یا بخش به خصوصی از آن) را دنبال می کنند.

هر ساله طی سنتی، آثار خوانده می شوند، قضاوت می شوند، گزینش می شوند، بر آن ها نگاشته میشود، دیده می شوند یا نادیده گرفته می شوند، و دست آخر چراغ آن دوره از فستیوال خاموش می شود و به تاریخ می پیوندد.

گاهی پیش می آید که آثار برگزیده در آن دوره به سفر آینده عزیمت کنند و همنشین آیندگان شوند و به دست آیندگان خوانده شوند؛ و گاهی در همان حوالی به حال خود رها می شوند و به تاریخ می پیوندند و از توفیر مانایی اثر طی چندین دهه محروم می مانند.