«اختر چرخ ادب» پروین است!

16 فروردین سال 1320 شمسی «پروین اعتصامی» از دنیا رفت، ولی پیش از آن با ذوق و قریحه اش آن قدر نور و شیرینی پاشید در ساحت ادب و اخلاق و عرفان ایران که چشم ها روشن و کام ها شهدآگین شد.

- همین دیروز گروه تاریخ خبرگزاری فارس ـ امین رحیمی: اختر چرخ ادب مهجور است.

خیلی ها حتی یک بیت یا یک مصرع از او نخوانده اند و در حافظه ندارند.

بی دلیل هم نیست؛ خیلی ها دوست نداشتند شعر پاکیزه و عطرآگینش در فضای ادب ایران منتشر شود و بر جان ها و دل ها بنشیند.

خیلی از معاصرانش و حتی بعدی ها از روی حسادت یا به دلایل دیگر می خواستند مهجور بماند.

درباره زن دگی 35 ساله اش که در تبریز شروع شد و در تهران با بیماری حصبه به پایان رسید، همین قدر بدانیم که پدرش یوسف اعتصامی نویسنده و مترجم بود و پروین از کودکی با دوستان پدرش از جمله دهخدا و ملک الشعرا بهار و عباس اقبال آشتیانی و سعید نفیسی دیدار داشت و از همان کودکی شعر می گفت و بعدها که دیوان شعرش چاپ شد، با استقبال برخی بزرگان ادب مواجه شد که قدر گوهر را می شناختند.

حقیقت آن است که زندگی اش آن قدر کوتاه بود که زندگینامه مفصلی هم نباید انتظار داشت.

عمرش کوتاه بود، اما دستش کوتاه نبود و میوه ها چید از شاخ ادب و گذاشت در ظرفی مُرصّع و آورد برای ایرانیان دوران ها.