وقتی شاعران فریب سعدی را می خورند

پرویز خائفی با اشاره به این که شیوه فریبنده سعدی سهل و ممتنع است و باعث می شود که گروهی از شاعران فریب سادگی آن را بخورند، به بیان غزلی از این شاعر که به گفته او در یکی از روزهای نوروز در سده هفتم سروده شده، - پرویز خائفی با اشاره به این که شیوه فریبنده سعدی سهل و ممتنع است و باعث می شود که گروهی از شاعران فریب سادگی آن را بخورند، به بیان غزلی از این شاعر که به گفته او در یکی از روزهای نوروز در سده هفتم سروده شده، می پردازد.

به گزارش ایسنا، این شاعر و حافظ پژوه فقید در نوشتاری با عنوان عیدانه: سعدی، نوروز و بهار (منتشرشده در ماهنامه گزارش - اسفند 1377 و فروردین 1378 شماره 97 و 98) نوشته است: طبیعت شیراز اصولا شاعرپرور است.

درست است که تا حدود قرن هفتم شیراز شاعر چندان سرشناسی ندارد و شعر بیشتر توصیف های رئالیستی منوچهری و فرخی و رودکی است و سبک خراسانی حاکم بر شیوه شعر است اما به مجرد پیدایش سعدی کفه ترازوی شعر به سود سبک عراقی و غزل های عاشقانه و تغزلی سعدی یله می شود تا آن جا که شاعران دیگر مناطق هوای دیدار شیراز را می کنند و گاهی تصور می کنند باید به شیراز بروند تا به شیوه سعدی و بعد با حافظ غزل بگویند.

شیوه فریبنده سعدی سهل و ممتنع است و باعث می شود که گروهی از شاعران فریب سادگی آن را بخورند و به اقتفا و استقبال او بروند و راه راستین �