تغییر پارادایم سیاسی و چشم انداز آینده ایران

استقلال سیاسی لزوما به معنای تقابل با دیگر کشورها نیست.

استقلال سیاسی یعنی اینکه تصمیمات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بدون مداخله دیگر کشورها و صرفا با اتکاء به قدرت داخلی اتخاذ شود.

- پایگاه خبری جماران: از سالها پیش در کشورهای توسعه یافته جهان و در سالهای اخیر در ایران مبحثی به نام آینده پژوهی( Future studies) مطرح شده است.

منظور از آینده پژوهشی احتمال رخدادهایی در آینده است که از طریق شبیه سازی(Simulation)، سناریونویسی(Scenario)، مانور( Manoeuver) و ساندینگ (Sounding ) میتوان تا حدودی آنرا پیش بینی کرد؛ اما اینکه چگونه میتوانیم آینده خود و یا کشورمان را بسازیم، موضوعی است که کاملا قابل محاسبه و پیش بینی است(هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت).

اینکه در آستانه ورود به قرن پانزدهم شمسی کشوری مثل ایران برای ساختن آینده ، چه مسیر و استراتژی را اتخاذ کند، مهمترین موضوعی است که باید مد نظر مسئولان و رهبران این نظام سیاسی باشد.

برای مثال مائوستونگ رهبر چین کمونیست، با همه اشتباهات وحشتناک خود، از جمله انقلاب فرهنگی و کشتار مخالفان با رویکردهای ایدئولوژیک و.

در اواخر عمر از کسانی همچون دنگ شیائوپینگ که مورد غضب او قرار گرفته، زندانی و تبعید کرده بود، اعاده حیثیت کرد و به قدرت برگرداند که خواهان کنار گذاشتن رویکردهای ایدئولوژیک و به دنبال توسعه�