مبعث، روز بلندای بانگ توحید

پس از قرن ها خشک سالی معنویتِ مزرعه حیات، ابرهای سایه گستر رحمت الهی بر کویر اندیشه ها سایه انداخت و باران عشق، مهر ورزیدن و مهربان زیستن بر کویر تفتیده دل ها بارید.

- به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، تاریخ در مکه می ایستد تا شروعی دیگرگونه را رقم بزند، تا صدایی رسا، در گوش خاک بپیچد، تا آرزوهای زنده به گور شده را از خاک بیرون کشد، تا از خاک، به افلاک پل بزند.

تاریخ، به مکه رسیده است و کسی از آسمان به زمین پا می گذارد.

با دست هایی آکنده از روشنی و نور.

نقطه ثقل تاریخ است مکه؛ این که ابرها، بر فرازش سایه می گسترند، این که قلم در دست هایش به فریاد آمده و در لحظه حرا می گوید: اقراء همه نشان از آمدنی تازه است.

این که از دامن تاریخ، پا بر خاک مکه می گذارد فریادگر آزادی، فریادگر عشق و آزادگی است؛  و افلاک، پا به پای او حرکت می کنند.

چقدر جهان حیران موسیقی صدای تو بود، وقتی که از سرگذشت خسته انسان، حرف می‏ زدی.

دست تو آمد، از دور دستِ مهرورزی آسمان و غربت‏ نشینان جزیره تن به تماشای مدینه جان رفتند، تو آمدی از وسعت وسیع خدا و شور شیرین عاشقان در چشم تو بود، و چشمان تو آشوب قیامت بود، تو آمدی از بی‏ کرانه دلتنگی ایمان و از گیسوی تو جهان به جنون رسید.