3 حکایت از چشم و گوش و سَر شهید همت! / بوسه جانانه بر صورت ابراهیم!

17 اسفند سال 1362 شمسی «ابراهیم همت» که فقط خدا می دانست که کیست و چه آفریده، شد «شهید همت» و همه شناختندش.

پیش از آن همسرش به او گفته بود که به خاطر چشم هایش شهید خواهد شد ولی ماجرا فقط «چشم» نبود؛ - همین دیروزگروه تاریخ خبرگزاری فارس- امین رحیمی: معلم بود و وقتی انقلاب بود انقلابی بود و وقتی جنگ بود نظامی بود و وقتی شهید شد باز هم معلم شد! و شاید حق کلمه را بخواهیم ادا کنیم باید بگوییم معلم تاریخ بود و وقتی انقلاب بود معلم ایمان بود و وقتی جنگ شد معلم اخلاق بود و وقتی شهید شد معلم ایران شد؛ معلم تاریخ ایران به آن روایت که خودش و امثال خودش نوشتند.

سربازانش از معلم شان با حلقه اشک در چشم یاد می کنند که بماند! از آن فرماندهان بود که در عملیات خط شکن می شد و این را بعضی ها می دانند که یعنی چی و بعضی ها نمی دانند؛ عیبی ندارد، بماند! در فنون رزم دفاع مقدس هم معلم بود و فرماندهان جنگ با عباراتی از وی یاد می کنند نظیر این که محسن رضایی گفت: ما در حقیقت 4 لشکر داشتیم که این ها وقتی هرجا وارد می شدند، هیچ خطی در مقابلشان قدرت مقاومت نداشت؛ حاج همت و لشکر 27 محمد رسول الله (ص)، حسین خرازی و لشکر 14 امام حسین(ع)، مهدی باکری و لشکر 31 عاشورا، احمد کاظمی و لشکر 8 نجف که در هر کجا وارد می شدند بدون استثناء با موفقیت همراه بود .