سوگواری وفات حضرت زینب(س) با اشعار آیینی/ «نسوخت هیچ دلی در جهان، چنان دل زینب»

منصوره پورکریمی؛ شاید یکی از مهم ترین چیز هایی که بحران کرونا از ما گرفت حضور فیزیکی در مراسمات منسوب به خاندان اهل بیت است.

- سوگواری وفات حضرت زینب(س) با اشعار آیینی/ نسوخت هیچ دلی در جهان، چنان دل زینب شاید یکی از مهم ترین چیز هایی که بحران کرونا از ما گرفت حضور فیزیکی در مراسمات منسوب به خاندان اهل بیت است.

اما اگر این بار فرصتی همچون گذشته نباشد با مروری بر اشعار آیینی در رثا و سوگ حضرت زینب (س) به یاد غمش عزاداری می کنیم.

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو- منصوره پورکریمی؛ شاید یکی از مهم ترین چیز هایی که بحران کرونا از ما گرفت حضور فیزیکی در مراسمات منسوب به خاندان اهل بیت است.

15 رجب سالروز وفات حضرت زینب (س) روزی است که شیعیان در غم حوادث سخت تحمیلی بر بانویی که صبر را معنا بخشید سوگواری می کنند، اما اگر این بار فرصتی همچون گذشته نباشد با مروری بر اشعار آیینی در رثا و سوگ حضرت زینب (س) که خود روضه ای منظوم است به یاد غمش عزاداری می کنیم.

با شعری از سید حمیدرضا برقعی کلام را آغاز میکنیم:گفتم از کوه بگویم قدمم می لرزداز تو دم می زنم، اما قلمم می لرزد هیبت نام تو یک عمر تکانم داده سترسم مردانگی ات راه نشانم داده ست پی نبردیم به یکتایی نامت زینبکار ما نیست شناسایی نامت زینب من در ادراک شکوه تو سرم می سوزدجبرییلم همه ی بال و پ�