علی نصیریان: پدری کردن را از پدرم آموختم/ بوی پیراهن یوسف تاریخ انقضا ندارد

توصیف این که در زمان اجرای نقش پدر شهیدی که سال ها چشم انتظار فرزندش نشسته، چه حسی داشتم اصلا امکان پذیر نیست.

- به گزارش گروه دیگر رسانه های خبرگزاری فارس، علی نصیریان استاد سپیدموی سینمای ایران در آستانه گفت وگویی داشته است که مهمترین بخش های آن در ادامه آمده است.

بوی پیراهن یوسف تاریخ انقضا ندارد سال های زیادی از ساخت بوی پیراهن یوسف می گذرد و خیلی از جزییات این فیلم را به خاطر مرور زمان فراموش کرده ام اما خلوص و صمیمیتی در آن اثر بود که مثال زدنی است.

همه عوامل با علاقه و صادقانه در ساخت آن تلاش کردند و ماحصلش هم شد فیلمی که تاریخ انقضا ندارد.

به طورکلی حس و حال یک بازیگر در زمان ایفای یک نقش چندان وصف شدنی نیست.

دایی غفور شهادت پسرش را باور نداشت و من توانستم این پدر را درک و تمام دردهایش را باور کنم.

چون برای هر پدری از دست دادن فرزند درد بزرگی است.

او در انتظار فرزندش بود و حتی این انتظار باعث شده بود که عده ای او را متوهم و مجنون قلمداد کنند.

حاتمی کیا یک راننده تاکسی فرودگاه را به من معرفی کرد و من قبل از شروع بازی یک روز کنار ایشان در تاکسی نشستم و در حین دور زدن شهر با هم گپ زدیم.

همین گپ زدن به من کمک کردن حس وحال یک راننده تاکسی را در مواجهه با مسافرانش بهتر درک کنم.