نگاهی به فلسفه وصیت نامه امام خمینی (س)

امام خمینی نه تنها عارفی کامل و سالکی واصل بوده که فقیهی عالی مقام و متعبد به احکام شرع بوده و در همان صراط سلوک کرده است.

ایشان در طول عمر پرفراز و نشیب و با برکت خود وصیت نامه های متعددی نوشته است.

- پایگاه خبری جماران: بیست و ششم بهمن ماه 1361 نگارش وصیت نامه سیاسی ـ الهی امام خمینی(س) به پایان رسید.

وصیت گرچه به معنای سفارش میباشد؛ ولی در فرهنگ اسلامی و متأثر از آموزه های قرآن و عترت، معنای اصطلاحی سازنده ای یافته و به معنای سفارش شخص به وصی خود جهت انجام کارهایی پس از مرگ او میباشد.

توصیه و سفارش به وصیت به معنای پیش گفته از این جهت سازنده است که انسان خود را مسافر در دنیا ببیند و بدان دل نبندد و علاوه بر اینکه تکویناً در حال سیر و سلوک به نشئه آخرت و سرای باقی است، اختیاراً و با فراهم آوردن زاد و توشه ای که در دارالقرار به کار او می آید، با صحیفه ای دربردارنده اعمال صالحه در محضر محاسبه الهی حاضر شود.

امام خمینی نه تنها عارفی کامل و سالکی واصل بوده که فقیهی عالی مقام و متعبد به احکام شرع بوده و در همان صراط سلوک کرده است.

ایشان در طول عمر پرفراز و نشیب و با برکت خود وصیت نامه های متعددی نوشته است: الف) وصیت نامه شخصی ب) وصیت نامه مربوط به شئون مرجعیت ج) وصیت نامه سیاسی ـ الهی از وصیت نامه های شرعی شخصی امام خمینی وصیت نامه ای ب