فراموش شده ها /گوشه چشمی به دریای بیکران سوژه های مردمی جنگ در ادبیات

طهورا میرزایی زاده؛ مدت زیادی از شروع جنگ نگذشته بود که مغازه صد متری اش را رها کرد و آبان ماه سال 1359 بود که با چند نفر از دوستانش به پادگان ارتش در اسلام آباد اعزام شد.

- بابایی در اینباره می گوید: در بحث خاطرات شفاهی و رزمندگان بحث مردمی بودن، محسوس و قابل دیدن است.

چون اکثر خاطراتی که از زمان جنگ مکتوب می شود، بیشتر از زرمندگان و بچه های بسیجی است.

خیلی از خاطراتی که جلوه کرده اند، همین خاطرات رزمندگان بسیجی بودند که از مردم هستند، یکی دانشجو بود، یکی کارگر بود، یکی کشاورز و یکی محصل.

ولی در بحث پشتیبانی از جنگ و درباره همین ستاد های پشتیبانی هر استان کمتر کار شده است.

بابایی دلایلی را برای این کم رنگی و ضعف بیان می کند ازجمله اینکه شاید جذابیت بازگو کردن قسمت های دیگر از دفاع مقدس بیشتر است و بخش پشتیبانی جنگ به دلیل اینکه یک کار پژوهشی، کتابخانه ای و آرشیوی است جذابیت کمتری دارد.

همچنین بابایی در ادامه می گوید: این بخش باید از منابع گرفته شود و در قالب های هنری جذاب پیاده شود.

مثل فیلم های مستند، فیلم های داستانی و چنین قالب هایی.

شاید ارائه آن در کتاب و مکتوبات کمتر جلوه کند، ولی وقتی در قالب آثار هنری بیاید، بیشتر خودش را نشان دهد.