نگاه محمدعلی موحد به نامه های زریاب خویی

محمدعلی موحد با اشاره به طبعی جوینده و نوطلب در نامه های دوران طلبگی عباس زریاب خویی از این که این نامه ها آینه تمام نمای وجود او بودند، می گوید.

- محمدعلی موحد با اشاره به طبعی جوینده و نوطلب در نامه های دوران طلبگی عباس زریاب خویی از این که این نامه ها آینه تمام نمای وجود او بودند، می گوید.

به گزارش ایسنا، صفحه گروه واژه گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی در فضای مجازی همزمان با چهاردهم بهمن ماه، بیست ونهمین سالروز درگذشت عباس زریاب خویی بخشی از سخنرانی محمدعلی موحد درباره او را (در قالب پرسه در متون ) به اشتراک گذاشته که چنین است: استاد دکتر محمدعلی موحد درباره نامه نگاری های دکتر زریاب در ایام طلبگی می گوید: نامه هایش آینه تمام نمای وجودش بودند.

نامه های زریاب معمولاً با نثری ادیبانه و لحنی طنزآمیز، مشحون از تلمیحات منشیانه نوشته شده و حکایت از ذهنی روشن، طبعی جوینده و نوطلب دارد.

سه چیز در این نامه ها موج می زند: عطش بی پایان برای دانش، مهربانی و وفاداری بی کران در حق دوستان، و تعلق خاطر شدید به ایران.

استاد زریاب در بخشی از نامه ای که احتمالاً در سال 1321 خورشیدی نوشته، به طعن به تنگدستی طلاب این چنین اشاره می کند: نکاکت [افلاس] حاکم علی الاطلاق است.