پرسه در خیابان - 40

16از کنار هم می گذریم فضاهای شهری عرصه تعامل متقابل عابرین هستند که داستان زندگی جمعی در آن گشوده می شود.

فضایی که همه مردم می توانند در آن حضور یابند و به فعالیت بپردازند (lang 1987-97).

در این فضاها این فرصت فراهم می شود که برخی مرزهای اجتماعی شکسته شود و برخوردهای اجتماعی صورت گیرد.

فضای شهری تنها یک مفهوم کالبدی نیست.

بلکه کنش تعاملات شهروندی را نیز در بر می گیرد.

شاید بتوان این تعامل مابین عابران را در شکل و فرم بدنشان نیز جستجو تعبیر کرد.

آنجاییکه عابرین در کمترین فاصله عمومی یا همان فاصله شخصی در عمومی نسبت به هم آگاهانه فرم بدن خودرا در جهت هرچه آسانتر عبور کردن نفر مقابل دِفرمه می کنند.

فضای شخصی فضایی انتزاعی در اطراف فرد است زیرا مریی و واقعی نیست.

در عین حال فضای شخصی فضای عینی نیز هست به این معنا که فرد و دیگرانی که در نزدیکی او حضور دارند بر سر رعایت حد و حدود این فضا به توافق رسیده اند.

اگرچه بر سر روش و چگونگی رعایت کردن و ابعاد این فضای شخصی با یکدیگر موافق نباشند.

رعایت فضا اینگونه است که فرد از آن محافظت می کند و دیگران از ورود به آن اجتناب می ورزند.

با نزدیکی بیش از حد به یک غریبه اغلب نتیجه اش این است که غریبه خود را عقب می کشد و با دِفرمه کردن بدن خود تلاش می کند تا فاصله لازم را حفظ کند.