تعطیلی قدیمی ترین مرکز درمانی خیریه کشور/ خداحافظی «بیمارستان دکتر سپیر» با کارگران کم درآمد و اقشار نیازمند

به گزارش ایلنا، تیفوس در سال 1321 آنچنان اپیدمی در ایران خلق کرد که تاریخ نگاران از مرگ ها هزاران نفر سخن گفته اند.

این بیماری به شدت پایه های نظام بهداشت و درمان عقب مانده ی ایران را لرزاند و آنچنان بحرانی به وجود آورد که امان الله اردلان وزیر بهداری وقت، در مجلس شورای ملی گفت: در بیمارستان شفا، نجات و رازی تقریباً سیصد تخت خواب داریم که بیمارهای تیفوس را می پذیریم ولی آنچه که مشهود است بیماری زیادتر از این است و متاسفانه محلی برای نگاهداری اینها نیست.

باید حقایق را گفت؛ علاوه بر اینکه بیمار زیاد است و برای آن ها جا نداریم.

شدت این بیماری که دلیل پیداش آن ورود لهستانی های جنگ زده به ایران و فروختن لباس های آلوده به تیفوس آنها به ایرانی های فقیر به ازای دریافت مبلغی ناچیز اعلام شد، به اندازه ای بود که مدارس و کارخانه ها تعطیل شدند و ماموران بهداری به مردم توصیه کردند که رفت و آمد با خانواده و همسایگان خود را کنار بگذارند و در خانه بمانند.

در این شرایط، یک مرکز خیریه تازه تاسیس، به کمک جمعیت تیفوس زده ایران آمد، مرکزی که درمانگاه کانون خیرخواه نام گرفت.

موسسان آن کلیمیانِ موسس کنیسه ملا حنینا بودند.

درمانگاه در نزدیکی همین کنیسه در محله عودلاجان تهران تاسیس شد.