فریب نوبل های جدید اقتصاد را نخورید

فریب نوبل های بینارشته ای را نخوریم.

سرمایه داری همواره برای استثمار بیشتر و فراگیرترشدن کمی خود را تعدیل کرده و تغییر می دهد.

- سرویس اقتصادی فارس-محسن سلگی: اقتصاد دانشی است که بُعد اقتصادی کنش را فهم می کند.

آغاز تجزیه گرایی و تقلیل انسان به موجودی اقتصادی از همین تعریف برمی خیزد.

به خصوص وقتی تمامیت انگیزه ها و مقاصد کنش یا عمل معنادار انسان را -که سود فقط یکی از آنهاست- در نظر نگیریم.

بنابراین باید گفت دانش اقتصاد عمدتاً بُعد اقتصادی کنش انسانی را بررسی می کند و در این میان رابطه سایر ابعاد با این بُعد را می سنجد.

این تعریفی است که به خودی خود از تقلیل پرهیز می کند.

البته در دانش متعارف اقتصاد و آنچه بر علم اقتصاد مسلط است، سود و سوخواهی به عنوان هدف اصلی-اگر نگوییم تمام هدف- رفتار اقتصادی و حتی رفتار انسان ارزیابی می شود.

جان استوارت میل اولین کسی بود که تعبیر انسان اقتصادی را به کار برد.

البته پیش از او لوازم این مفهوم که همانا انسانی است مطلقا سودخواه در اندیشه آدام اسمیت و جرمی بنتام و دیگران دیده می شد اما این استوارت میل بود که نخستین بار تعبیر فوق را به کار برد.

واقعیت این است که رویکرد حاکم بر علم اقتصاد کماکان همین انسان اقتصادی است.