روایت «آقای حکایتی» از شب چله

پای خاطرات موسپیدکرده ها که بنشینید حتما درباره قصه های رنگارنگی که از سال های دور در شب چله روایت می شد برای شما می گویند.

رسم قصه گویی و شعرخوانی در شب چله یکی از عناصر اصلی و جدانشدنی این شب بوده، - اما با گذشت سال های طولانی رنگ باخته و به خاطره ای در ذهن پدربزرگ ها و مادربزرگ ها بدل شده است.

به گزارش ایسنا، روزنامه همشهری در ادامه نوشت: بهرام شاه محمدلو یا همان آقای حکایتی که در دهه 60 با برنامه تلویزیونی زیر گنبد کبود و قصه ها و روایت های نابش، بچه ها را پای جعبه جادویی میخکوب می کرد معتقد است که باید داستان سرایی و قصه گویی را به فرهنگ عامه، به خصوص به زندگی بچه ها برگرداند تا از آسیب های احتمالی درامان بمانند.

آقای حکایتی که گرد پیری حسابی روی چهره اش نشسته، شب چله را فرصت مناسبی برای آشنایی نسل جدید با داستان های کهن و اساطیر ایرانی می داند و به معجزه قصه و قصه خوانی باور دارد.

با او که 2 روز قبل شمع هفتادسالگی اش را فوت کرده، درباره سنت های فراموش شده شب چله گفت وگو کرده ایم.

چرا قصه گویی و قصه شنیدن برای ایرانی ها اینقدر جذاب است و وارد سنت های عامه مردم مثل سنت های شب یلدا شده است؟ قصه گویی یا همان قصه خوانی را می توان یکی از قدیمی ترین و ابتدایی ترین شیوه های برقراری ارتباط فرهنگی میان مردم دانست و مختص فرهنگ و سنت ایر