«علی دایی» و اورتون، رویایی مثل گل به آث میلان!

علی دایی شناسنامه فوتبال ایران است حتی اگر از خشمگین شدن او خوشمان نیاید، حتی اگر از اعتراض هایش به زمین، داور، فدراسیون، کیفیت توپ و .

کلافه شده باشیم، - او مهمترین بازیکن تاریخ فوتبال ماست.

عصرایران؛ احسان محمدی- مهرماه 1378 وقتی هرتابرلین آلمان برای بازی مقابل آث میلان به ورزشگاه سن سیرو رفت ما نیمه شب میخ شده بودیم پای تلویزیون که شاید خدا بغلمان کند و علی دایی بدرخشد.

میلان تیم خوبی داشت.

آبیاتی، کاستاکورتا، پائولو مالدینی، آیالا، گاتوسو، آلبرتینی، لدوناردو، بیرهوف، شوچنکو و .

این ور اما جز گابور کرالی با آن شلوار گشادش توی دروازه خبری از ستاره ها نبود.

توماس هلمر 34 سالش بود، سباستین دایسلر فقط 19 سال داشت و مایکل پریتز و داریوش ووژ هم داشتند سال های آخر فوتبالشان را می گذراندند.

برای ما مهمترین ستاره پسر 30 ساله اردبیل بود که پیراهن شماره 9 را می پوشید.

میلان بازی را در اختیار داشت اما دقیقه 69 وقتی دایی استارت زد، آندرس گولی مین پیِترو که جای توماس هلوگ دانمارکی به ترکیب اضافه شده بود هرکاری کرد حریفش نشد، خودش را روی شانه های او آویزان کرد اما شلیک پای چپ علی دایی تور میلان را لرزاند.

باورکردنی نبود.

این گل هنوز مهمترین گلی بود که یک بازیکن ایرانی تا آن تاریخ در اروپا به ثمر رسانده بود.