روایتی از «سوگ پیچیده» در دوران کرونا/ یادت می آید می گفتی «دیدار به قیامت»؟

«مامان رفت سبزی بخره.

وقتی برگشت، حالش بد شد.

بابا بردش بیمارستان.

فقط یک هفته بیمارستان بود.

دیگه برنگشت خونه.

»این، جملات فرزندانی بود که کرونا بی مقدمه و بدون بیماری قبلی، - گروه جامعه خبرگزاری فارس- مریم شریفی؛ انسان معاصر شاید هیچ وقت به اندازه 9ماه گذشته، نزدیکی زندگی و مرگ را تجربه نکرده باشد.

هر روز در گوشه وکنار دنیا ازجمله ایران، با خبر مرگ صدها و هزاران انسان در اثر ابتلا به کرونا مواجه می شویم.

در این میان، یکی از آثار مهمی که این روزگار کرونایی بر جامعه انسانی داشته، تغییر دادن سبک زندگی آنها حتی در مواجهه با مرگ عزیزان شان بوده.

آنچه انسان حتی در مصائبی مانند جنگ، سیل و زلزله هم تجربه نکرده بود، به دست یک ویروس نحس بر سرش آمد.

کرونا، آغوش عزیزان و همدلی دوستانش را از او گرفت.

و زمانه کرونا ثابت کرد انسان تنها، در مواجهه با مرگ عزیزانش، بسیار آسیب پذیرتر خواهد بود.

از وقتی محدودیت های دوران کرونا و لزوم رعایت فاصله گذاری اجتماعی، امکان برگزاری مراسم سوگواری بعد از مرگ عزیزان را از بازماندگان گرفت، سوگ های معمول زندگی تبدیل به سوگ های پیچیده شد و داغدیدگان در دالان های این غم بی انتها گرفتار شدند.

گفت وگو با دکتر محمود آزادی ، روانشناس و عضو فعال انجمن بین المللی سایکوآنکولوژی (IPOS) که 7سال سابقه فعالیت در زمین�