بمباران انگلیسی علیه مردمسالاری ایرانی؛ فراری های لندن نشین از چه ترسیده اند؟

هشیاری ملت ایران ثابت کرده که دوره بمب افکن های سنگین انگلیس و بمباران های رسانه ای BBC به پایان رسیده؛ پیروزی از آنِ ملت ایران و ملت های هُشیار و زنده است.

- خبرگزاری فارس ـ  یادداشت میهمان ـ محسن حیدری: انگلیس، در طول تاریخ از ابزارهای مختلف برای درهم کوبیدن خطوط دفاعی رقیب و انهدام سنگرهای کلیدی جبهه حریف استفاده کرده است.

حملات انگلیس در جنگ جهانی دوم، بیش از هر چیز به لانکاستر (Lancaster) متکی بود؛ بمب افکن های بزرگ، شب پرواز، سنگین و چهارموتوره که کارایی زیادی در تخریب مواضع رقیب داشتند و بعداً برای حمل بمب های زمین لرزه ای و بمب های سنگرشکن هم بهینه شدند.

انگلیس در اواخر قرن بیستم، بمب افکن ویکتور (Victor)، با قابلیت حمل بمب های هسته ای را به نیروی هوایی خود افزود که می توانست یک بمب زمین لرزه ای 10 تُنی را حمل و بر خطوط جبهه رقیب فرو ریزد.

امروز در قرن بیست و یکم، با کاهش موارد استفاده از بمباران های هوایی، ستاد مرکزی عملیات بریتانیا از ابزارهای دیگری استفاده می کند که از آن جمله است: بمباران های رسانه ای، نفوذ، تله گذاری ناکارامدی و ناراضی تراشی در پرتو نفوذ، با هدف کاستن از مقبولیت مردمی یک نظام و تقلیل پشتوانه مردمی آن نظام به منظور تحمیل اراده خود به او در آوردگاه های بین المللی و نیز اختلال در الگوهای ادراکی و جهان-تصوی�