وقتی «عشق محرومان» بال پرواز «کسری» شد

این روزها سراغ جای خالی «کسری» را باید از اهالی روستای محروم «اورین» و «اسماعیل آباد» و «قلعه نو» و «نظرآباد» بگیرید.

از دردمندانی که هنوز هم چشم به راهند که آن دانشجوی مهربان پزشکی با رفقای باصفایش از راه برسند و بی خیالِ خستگی، - گروه جامعه خبرگزاری فارس– مریم شریفی: این روزها سراغ جای خالی کسری را باید از اهالی روستای محروم اورین و اسماعیل آباد و قلعه نو و نظرآباد بگیرید.

از دردمندانی که هنوز هم چشم به راهند که آن دانشجوی مهربان پزشکی با رفقای باصفایش از راه برسند و بی خیالِ خستگی، لبخند بر لب مرهم روی زخم های جسم و روحشان بگذارند و بعد هم بی چشمداشت، امید و مهربانی در روستا پخش کنند و بروند.

اما یادتان باشد اگر سراغشان رفتید، با آنها چیزی از بی برگشت بودن سفر کسری نگویید.

برای همسفران اردوهای جهادی پزشکی هم، هنوز همه چیز شبیه یک خواب تلخ است؛ باورنکردنی و غم انگیز.

باور اینکه پسر پرشور و باانگیزه اردوهای جهادی که چیزی به اسم نمی شود در قاموسش نمی گنجید، دیگر نیست، سخت است.

تصور جای خالی دانشجوی فعالی که همیشه داوطلبِ پرزحمت ترین کارها در جریان خدمت رسانی به مردمان مناطق محروم بود، غم بزرگی است برای همقطارانش که حالا خودشان نیازمند پرستاری اند که بیاید و روی زخم ناسور قلبشان مرهم بگذارد.