گوشه به گوشه ایران؛ «چمن های » همدان

03همدان در قدیم نزدیک به سی کوی داشته که به دو صورت گره و مطوّل یا دراز طراحی و ساخته شده بود.

هر یک از این کوی های گرد دارای میدانچه ای در وسط بود که به آن چمن می گفته اند چراکه در وسط هر یک از این میدان ها علاوه بر حوض آب، چاه، چشمه و قنات، چمن کاری و گل کاری هم شده بود.

در اطراف هر یک از این چمن یا میدان ها تأسیساتی از قبیل مسجد، حمّام، نانوایی، قصابی و چند دکان بقّالی و عطّاری وجود داشت.

ساخت این نوع چمن ها به این صورت کاملاً مناسب و همه چیز اهل محل از مسجد گرفته تا حمّام و نانوایی و آب چاه و قنات همه چیز در دسترس بود و به خوبی از آن استفاده می کردند.

محلاتی از جمله محله بنه بازار، محله حاجی، محله بازار، محله میدان میرعقیل، محله کبابیان، محله کولایخ، محله آقاجانی بیگ و محله امامزاده یحیی کم و بیش به همان صورت سابق باقی مانده اند و تغییرات زیادی از نظر شکل در آنها دیده نمی شود و از مابقی فقط نامی باقی مانده است.

در برخی محلات به علت گستردگی محله، زیرمحله داریم و به واسطه زیرمحله ها، مساجد کوچکتری نیز در آن مکان ها ایجاد شده است.

محلات قدیمی در هر شهری، نماد هویت فرهنگی و تاریخی مردم آن شهر است بنابراین باید این محلات را از تخریب حفظ کرد و سعی در احیا و بازسازی آن داشت.