روزهای سیاه؛ وضعیت قرمز

شاید اگر در روزهای ابتدای اسفند 1398 از شما سوال می شد که کرونا با جهان چه خواهد کرد؟ هیچگاه فکر نمی کردید که روزی برسد که از هر گوشه و کنار زمین صدای مرگ به گوش برسد.

مرگی در همین نزدیکی، آنقدر نزدیک که سردی نفس هایش را بر جان مان احساس کنیم و هر روز اعلامیه های فوت بیشتری را بر در و دیوار شهرمان شاهد باشیم.

هیچگاه تصورش را نمی کردید که سلطه این ویروس بر زمین ماه ها به طول بینجامد، هزاران قربانی بگیرد، راه تنفس را بر بسیاری از انسان ها ببندد، بسیاری را از کار بیکار کند، کار به احتکار ماسک بکشد و به شما بسیار نزدیک شود یا حتی درگیرتان کند، اما این ویروس خیلی زود ماهیت خطرناکش را به ما نشان داد و هر روز شمار زیادی از مردن دنیا را به کام مرگ فرو برد.

در فروردین 99 اقدامات سختگیرانه بسیاری در ایران و دیگر کشورها برای مهار شیوع غیرقابل وصف کرونا انجام شد که نتایج امیدوارکننده ای هم داشت و با بهبود نسبی وضعیت شیوع در اردیبهشت ماه 1399، همه دلخوش بودیم که روند حرکت این ویروس کند شده و برخی فکر می کردند که احتمالا بساط این ویروس در حال جمع شدن است، اما بلافاصله روی دیگری از خود نشان داد و باز قدرت‌نمایی کرد.

امیدوار بودیم که در هوای گرم دست و پای ویروس کوتاه شود، اما اتفاقا برعکس این تصورات‌مان، وضعیت خطرناک‌تر هم شد، تابستان گرم