معلمان اولین قربانیانِ خصوصی سازی آموزش/ با حقوق زیر دو میلیون تومان نمی توان به «آموزش کیفی» اندیشید

معلمی که شغلش درس دادن به آینده سازان این کشور است، وقتی ماهی فقط یک میلیون و 200 یا یک میلیون و 300 هزار تومان درآمد دارد، چطور «می تواند» امر مقدسِ تعلیم و تربیت را جدی بگیرد و در فکرِ کیفیت بخشی به کار روزانه ی خود باشد؟! - جی پلاس، پنجم اکتبر روز جهانی معلم است.

روزی که معلمان و کادر آموزشی در سراسر جهان به دغدغه ها و مطالبات خود می اندیشند و اهداف درازمدت شغلی و صنفی خود را بازتنظیم می نمایند؛ در ایران سالهاست که مطالبه گری معلمان با عبور از سطح مطالبات و خواسته های معیشتیِ صرف، چند مولفه ی عمقی تر را نیز دربرگرفته است: حق تشکل یابی آزاد و مستقل، لزوم ارائه آموزش رایگان و کیفی به همه دانش آموزان و مقابله با روند روبه رشدِ کالایی سازی آموزش .

خدشه بر کیفیت آموزش با کالایی سازی! ایلنا نوشت؛ نه به خصوصی سازی آموزش ، یکی از دغدغه های اصلی و کلیدی معلمان به خصوص در چند دهه ی اخیر است.

در شرایطی که خصوصی سازی، پولی سازی یا همان کالایی سازی آموزش، مخالف اصل 30 قانون اساسی و الزام به ارائه آموزش رایگان به همه شهروندان حداقل تا پایان دوره متوسطه- است و آموزش رایگان را زیر سوال می برد، این رویه به طور مستقیم معیشت ، امنیت شغلی و امید به آینده ی بخش عظیمی از نیروی کار شاغل در بخش آموزش را نیز مورد تهدید قرار می دهد و به طور غیرمستقیم، آ