خانه دیگر سیاه نیست

دنیا زشتی کم ندارد، زشتی های دنیا بیشتر بود، اگر آدمی بر آن ها دیده بسته بود.

اما آدمی چاره ساز است ، ثانیه های اول مستند خانه سیاه است با این نریشن شروع می شود و بعد از آن، - ایسنا/آذربایجان شرقی "دنیا زشتی کم ندارد، زشتی های دنیا بیشتر بود، اگر آدمی بر آن ها دیده بسته بود.

اما آدمی چاره ساز است"، ثانیه های اول مستند "خانه سیاه است" با این نریشن شروع می شود و بعد از آن، دختری که جذام صورتش را از شکل انداخته، خودش را در آینه نگاه می کند، نگاهی مانند نگاه جیوه ای آینه.

جذام، رحم نداشت و زیباترین ها را انتخاب می کرد و بعد از آن دیگر کسی حاضر نبود آن ها را ببیند و اینگونه بود که جذامی ها هر یک به تبعید ابدی محکوم شدند.

آسایشگاه حمایت از جذامیان بابا باغی تبریز، تبعیدگاهی بود که آن ها را از شهر دور می کرد، اما خانه سیاه بود و فروغ خواست با ساختن مستندی از زندگی جذامیان این آسایشگاه، خانه را از سیاهی پاک کند.

مردی که هزاران بار طول و عرض آسایشگاه را گز می کند، صدایی که مدام شنبه تا جمعه را می شمارد و مردی که سرودی نامفهوم را می خواند، این ها همگی صحنه هایی هستند که در مستند خانه سیاه است به تصویر کشیده شده اند.