«پنج عکس و پنج روایت» از شهریار/عکس های تشییع، در ارشاد گم شده است!

  استاد شهریار، سال های پایانی عمر خود را ساکن تبریز بود.

شاعر تبریزی، در این سال ها، از سویی، در کمال زهد و معرفت شاعری بود و از دیگر سو، آن طور که روایت می شود، کهولت و کشمکش روزگار، از حال و حوصله استاد کاسته بود.

 شهریار در این سال ها، کمتر کسی را به حضور می پذیرفت و اگر کسی ملاحظه حوصله اش را نمی کرد، بی تعارف، عذرش را می خواست.

 با این حال، میرعباس آل یاسین از معدود عکاسانی بود که توانست محبت و اعتماد شهریار را جلب کند.

تا آنجا که بخشی از تصاویری که امروز از استاد شهریار سراغ داریم، حاصل شور و شوق و همت این پیشکسوت عکاسی است.

آل یاسین، سال 1327در اهر به دنیا آمد.

عکاسی را از 12 سالگی شروع کرده است.

او نیز شهریار را در کودکی، با نجوای حیدربابا شناخته است.

در سال های دبیرستان، شعر شورانگیز شهریار را با درک عمیق تری دریافته است.

سال 1351 به استخدام اداره فرهنگ درآمده و 28 سال، مدیریت کتابخانه ملی و کتابخانه تربیت را بر عهده داشته است.

 آل یاسین، سابقه چهار دهه تدریس عکاسی در دانشگاه ها و آموزشگاه های مختلف را دارد.

انجمن عکاسی تبریز با همت مشترک او و زنده یاد خانعلی صیامی پایه گذاری شده است.

مجموعه ای از عکس های آل یاسین از استاد شهریار، سال 86 در کتاب لحظه های بی تکلف گرد آمده است.