کدام شاعران بزرگ تاریخ شیعه بودند؟/ تحقق رونق ادبیات فارسی با گسترش زبان دری

دبیرعلمی شورای شعر وترانه وزارت ارشاد با اشاره به ازبین رفتن مأخذهای ادبی که نام شعرای مذهبی را نگاشته بوده، گفت: درین بین در تشیع حکیم فردوسی تردیدی نیست و می توان او را، - به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، مسلم نادعلی زاده دبیرعلمی شورای شعر و ترانه وزارت ارشاد در برنامه از پارسی تا فارسی درباره جایگزینی واژه آیینی به مذهبی در ادبیات، اظهار داشت: وقتی از ادبیات آیینی سخن می گوییم، قطعاً منظور ما ادبیات مذهبی است.

وی با بیان اینکه ادبیات مذهبی از بدو پیدایش اسلام شکل گرفته است، گفت: اسلام از شبه جزیره عربستان آغاز شده و لذا نخست، ادبیات عرب از تعالیم و آموزه های اسلامی پشتیبانی می کرد.

نادعلی زاده ادامه داد: با ورود اسلام به ایران، شعرا و نویسندگان ایرانی تلاش کردند از طریق زبانِ عربی، به عنوان زبان مشترک مسلمانان، آثار را بنگارند ولی به تدریج، با شکل گیری ادبیات دری در آغاز سده سوم و گسترش این زبان در اقصی نقاط ایران، شاهد رونق ادبیات فارسی و محتوای مذهبی در اشعار فارسی بودیم.

وی با اشاره به اینکه هر مذهبی ادبیاتِ خاص مکتب خود را دارا بوده است، گفت: در آیین زرتشتی هم ادبیاتی خاص داریم و حتی کتاب اَوِستا و سروده های زرتشت (ع)، ادبیاتِ این مذهب را تشکیل می دهد.