فتوای راه گشای امام

از نگاه امام خمینی فقه را تنها در مناسبات گذشته دیدن، صحرا نشینی و نفی مطلق تمدن را در پی دارد و چنین فقهی نه پاسخگو است و نه ویژگی «سهله سمحه» را دارد.

- از نگاه امام خمینی فقه را تنها در مناسبات گذشته دیدن، صحرا نشینی و نفی مطلق تمدن را در پی دارد و چنین فقهی نه پاسخگو است و نه ویژگی سهله سمحه را دارد.

پایگاه خبری جماران: انتشار فتوای امام خمینی (اعلی الله مقامه) در پاسخ به دو استفتا، در تاریخ 19/6/1367، نقطه آغازی برای بحث و گفتگوهای فراوان گفتاری و نوشتاری گردیده که باید آن را صفحه­ای تازه از فعالیتها و نقش آفرینی های فقه به شمار آورد.

استفتاءها این بود: از آنجا که آلات لهو و لعب استفاده های مشروع از قبیل نواختن سرودها را دارد، آیا خرید و فروش آن بی اشکال است؟ اگر شطرنج آلات قمار بودن خود را به طور کلی از دست داده باشد و چون امروز، تنها به عنوان یک روزش فکری از آن استفاده گردد، بازی با آن چه صورتی دارد؟ حضرت امام در پاسخ پرسش اول مرقوم داشتند: خرید و فروش آلات مشترکه به قصد منافع محلله آن اشکال ندارد.

و در پاسخ پرسش مربوط به شطرنج هم پاسخ دادند: بر فرض مذکور، اگر برد و باختی در بین نباشد، اشکالی ندارد.

(صحیفه امام، ج ج21، ص 129) انتشار این فتاوا، بحث و گفتگوها و موافقت و مخالفتهایی در پی داشت، از جمله یکی از علمای حوزه علمیه قم که