مرگ صمد بهرنگی

سال 1347 در چنین روزی جسد صمد بهرنگی، سه روز بعد از مرگش پیدا شد.

گویا هنگام شنا در ارس، حریف جریان آب نشد و رودخانه جانش را گرفت.

- سال 1347 در چنین روزی جسد صمد بهرنگی، سه روز بعد از مرگش پیدا شد.

گویا هنگام شنا در ارس، حریف جریان آب نشد و رودخانه جانش را گرفت.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، روزنامه اعتماد در ادامه نوشت: او که سنش زمان مرگ به 30 سال هم نمی رسید یکی از چهره های بحث برانگیز و تا حدی اسطوره ای تاریخ معاصر ماست.

معلمی سختکوش و دلسوز بود و دغدغه های خاصی برای رشد و پرورش دانش آموزان، به ویژه بچه های خانواده های فقیر داشت.

اما نوشتن از افکار و باورهایش چندان آسان نیست و عمده روایت های مرتبط با او، حتی نوشته های سال های اخیر هنوز و همچنان آلوده به غرض های شخصی است.

به نظر می رسد که از طبقه متوسط و از همه آنهایی که در رفاه نسبی به دور از حواشی و هیاهو زندگی می کردند نفرت داشت.

زمانی که جامعه ایران یک دوره دیگر از حرکت شتابان به سوی شهرنشینی را تجربه می کرد و تقابل و ناسازگاری زندگی شهری و روستایی به یکی از مسائل مهم کشور ما تبدیل می شد، او به نوعی با لحن خاص خودش به دفاع از آن چه اصالت روستایی خوانده می شد (و می شود) برخاست و داستان هایی نوشت در نکوهش سبک زندگی طبقات میانی جامعه که به زعم او مصداق زیست در پوچی و فقدان کرامت انسانی بود.