تجلی دیگری از ایثار/ ماجرای پرستار بارداری که سنگر مبارزه با کرونا را ترک نکرد

خبرگزاری فارس، اراک؛ فرشته نجات است و خود در انتظار فرشته ای که تا چند هفته دیگر پا به این دنیا می گذارد، لحظه شماری می کند.

مدت هاست که بال هایش را به وسعت بیکران آسمان ها  گشوده تا درد و رنج این روزهای بیماران کرونا یی در لابه لای سفیدی بال هایش گم شوند.

خسته از بی توجهی ها و نامهربانی های مردمی که گویا هنوز بیماری در باورشان نمی گنجد، مهربانانه دست نوازش بر سر بیماران می کشد و همچون پروانه گرداگرد آنان می چرخد.

ترسش را به خالق آسمان ها سپرده و خود در سنگینی نفس های پشت نقاب، چشم به امید فردایی بهتر دوخته است تا شاید روزی از آمار بیماران مبتلا به کرونا کاسته شود.

ماه هاست خود را از نگاه زیبای مادر و دستان پرمحبت پدر محروم کرده، روزها همچون خورشید بر بالین بیماران گرما و شب ها همچون ماه نور و امید می بخشد.

   سرپرستار بخش داخلی و کرونا یی هستیم، خودم و فرزندم را به خدا سپرده ام تا بتوانم به بیماران خدمت کنم و فشار بیش از حد به همکاران بکاهم، می دانم اگر اتفاقی برایم رخ دهد غیرقابل جبران است، اما به خدا توکل کردم  تا دستگیر بیماران باشم.

  شاید اگر مردمی که این روزها بی توجه به تهدید مراسم عروسی و عزا و تولد و نامزدی برگزار می کنند، در این شرایط قرار می گرفتند لحظه ای را نمی توانستند تحمل کنند.