چرا امام باقر(ع) را ابن الخیرتین لقب داده اند؟/حدیث معروف پیامبر(ص) درباره امام باقر(ع)/مهمترین ویژگی عصر ایشان چه بود؟

امام پنجم شیعیان، امام باقر علیه السلام در اول ماه رجب سال 57 در مدینه به دنیا آمدند و در روز هفتم ذیحجه سال 114 به شهادت رسیدند.

دوران 20 ساله امامت آن حضرت با پنج خلیفه اموی مقارن شده بود و به سبب فراغت مسلمانان از جنگ، - ، پنجمین امام معصوم در یکم رجب سال 57 هجری قمری در شهر مدینه چشم به جهان گشودند[1].

کنیه نام آن حضرت محمد ، کنیه شان ابو جعفر و لقبشان باقر العلوم یعنی شکافنده ی دانشها است.

نسب امام باقر (ع) از دو سو- پدر و مادر- نسبت به پیامبر و حضرت علی و زهرا علیهم السلام می رسانند، زیرا پدرشان امام زین العابدین (ع) فرزند امام حسین(ع)، و مادرشان بانوی گرامی فاطمه ام عبد الله دختر امام مجتبی(ع) است.

بدین سبب برخی آن حضرت را به ابن الخیرتین و علوی بین علویین لقب داده اند.

[2] عصر امام باقر علیه السلام آن حضرت از سال 94 تا 114 امامت شیعه را بر عهده داشت.

چهارسال از حیات جدّ خود امام حسین علیه السّلام و 37 سال از زندگی پدر خود حضرت علی بن حسین علیه السّلام را درک کردند و دوران زندگیشان با حکومت ده تن از خلفای اموی (از معاویه بن ابی سفیان تا هشام بن عبدالملک) و ایام امامتشان با حکومت پنج تن از ایشان ـ ولید بن عبدالملک (متوفی 96) و سلیمان بن عبدالملک (متوفی 99) و عمر بن عبدالعزیز (متوفی 101) و یزید بن عبدالملک (متوفی 105) و هشام بن عبدالملک (متوفی 125) مقا