انگ کرونا

«میتی» را آورده اند و قوم و خویشش مثل ستاره های دنباله دار عقبش راه افتاده اند.

همه ماسک زده اند، همه گویا ترسیده اند، می گویند قربانیان کرونا را اینجا دفن می کنند و زنی که میتش روی برانکارد و زیر آفتاب، - میتی را آورده اند و قوم و خویشش مثل ستاره های دنباله دار عقبش راه افتاده اند.

همه ماسک زده اند، همه گویا ترسیده اند، می گویند قربانیان کرونا را اینجا دفن می کنند و زنی که میتش روی برانکارد و زیر آفتاب، معطل تدفین است از این حرف و حدیث دلخور است.

کرونا اینجا ننگ است، انگ است، کرونایی بودن را در بهشت زهرای تهران مخفی می کنند و کسی مردن با کرونا را گردن نمی گیرد.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، روزنامه جام جم نوشت: کبری را شسته اند، سحر و فرح بانو و پری را دارند می شویند.

افراسیاب و ماشاءالله و فرج الدین را دارند می دهند بیرون.

در، انگار اژدهای دو سر است، آدم قورت می دهد و آدم پس می دهد، کفن پیچ و شق و رق.

پشت در اشک است و اضطراب، آن سوی در شستن و مالیدن و کف مال کردن.

در باز می شود و دنیای مخفی غسالخانه وصل می شود به دنیای مریی، سکوت غسالخانه و تنهایی میت ناگهان تمام می شود و جیغ، مرده را دوباره وصل می کند به دنیای زنده ها.

میت انگار می دود، عادل، بهزاد، فریده، ربابه؛ رضا را شسته اند که ببرند رباط کریم، صدیقه اعزامی به قم است و فاطمه را می برند بانه.