من یک کرونایی هستم

این روزها هر صفحه مجازی را که باز می کنی، پر است از خاطرات مشترک بین هفت میلیون انسان ساکن در کره خاکی، شاید کمتر نسلی فرصت حضور در این خاطرات مشترک و البته تلخ را داشته باشد، - اما چاره ای نیست و ما ناگزیر جزو نسلی هستیم که سال ها بعد از آن به عنوان مردمانی که در دوران کرونایی زندگی می کردند، یاد خواهند کرد.

شاید اگر نسل نه چندان دور مردمان کشورهایی چون آلمان، انگلستان، لهستان، ایتالیان، فرانسه و .

زندگی شان با خاطرات تلخ جنگ های جهانی عجین خورده، امروز این خاطرات تلخ در گستره وسیع تری مردم این کره خاکی را درگیر خود کرده و این درگیری هنوز با کشته های ریز و درشتی که به جا گذاشته، در اقصی نقاط جهان ادامه داشته و در حال قربانی گرفتن است.

امروز دنیا به جنگ نابرابر با دشمنی رفته است که خیلی ها بر این تصور هستند که این دشمن، پرورده دست خود بشر است که امروز به جان خود او افتاده و در مسیر تار و مار کردن قدم برمی دارد.

از تصورات واهی واقعی که بگذریم، نسل امروز بشر در حال پشت سر گذاشتن دورانی است که شاید با هیچ یک از ادوار تلخ زندگی انسان برابری نکند و تخیل ماجرا زمانی بیشتر می شود که ندانیم نقطه پایانی این قصه کجاست.

بازگشت محدودیت ماه های گذشته، رفتارهای جدید ویروس کرونا، خسته شدن مردم از فاصله گذاری های اجتماعی، کم رونق شدن مشاغل