حالات علامه امینی به هنگام قرائت قرآن و نهج البلاغه چگونه بود؟

قرآن خواندن علامه امینی مانند خواندن نهج البلاغه همراه با یاد حضرت امیر سلام الله علیه بود و هر گاه به یا ایها الذین امنوا می رسید بیش از پیش در معنای آیه دقت می کرد.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازجی پلاس، علامه امینی(رحمه الله علیه)، اهتمام خاصی به قرآن و حدیث، به ویژه نهج البلاغه داشتند.

ایشان می فرمودند: هیچ آیه ای در قرآن کریم نیست که اول آن یا أیُّهَاالَّذینَ آمَنُوا باشد؛ مگر اینکه علی بن ابی طالب(علیه السلام) سردار مخاطبان آن آیه و امیر، شریف و اول ایشان است.

علامه هر روز، وقتی برای خواندن قرآن و تأمل در آن معین کرده بود.

قرآن خواندن وی چون نهج البلاغه، همراه با یاد امام علی(علیه السلام) بود و هرگاه به یا أیُّهَاالَّذینَ آمَنُوا می رسید، بیش از پیش در آن دقیق می شد تا معنای آن را به درستی دریابد و (هنگامی که محصل جوانی بود) گاه از پدر فاضل خود معنای آیه را می پرسید و پدر نیز با حوصله تمام، آن را تفسیر می کرد.

قرآن و نهج البلاغه، دو کتاب گرانقدر برای این محصل جوان بود.

گاه هنگام مطالعه این دو کتاب، می گریست و نم نم اشک می ریخت.

اشک بر گونه اش جاری می شد و چون دُری گرا ن مایه در سینه وی نهان می شد.

برگرفته از :شیخ صدوق، اعتقادات، ص110.