خوانِ کرَم گسترده ای...

فرقی نمی کند چه کسی هستی، کِی و از کجای این کره خاکی زائر خراسان می شوی، این جا برای هر آن که دل در گروی آستان حضرتش گذاشته، سفره ای به وسعت لطف و کرمی بی انتها گسترده است.

- غذای حضرتی ؛ هر زائری نام آن را شنیده.

همه می دانند، از هرکه بپرسی می گوید ظاهرش همان غذایی است که همیشه در هر آشپزخانه ای دیده ایم، طعمش همان و رنگ و بویش همان است.

با این اوصاف اما زائر چیزی در آن دیده است که هربار زیارت، او را به خوان کرم حضرت رضا نمک گیرتر از گذشته می کند.

گویی لطفی بی انتهایی در آن دمیده و سازنده اش با عشق و خلوصی وصف ناشدنی به او و زائرانش دست به کار پخت شده است.

و از دل این عشق و خلوص خادم و لطف و کرم گسترانیده صاحبش، نیتی بر می خیزد که زائر برای چشیدن طعم غذای حضرت دارد؛ یکی می گوید برای شفا و دیگری آن را نعمتی از بهشت خراسان می بیند.

اینجا مهمانسرای حضرت است؛ مثل همیشه صفی طولانی از زائران را در اطراف مهمانسرا ندیدم.

وارد که شدم هم خبری از همهمه نبود.

به خاطر بیماری کرونا مهمانسرای حرم محدودیت هایی برای پذیرایی تعداد کثیر میهمانان داشت.

اما غذای حضرتی هنوز پخت می شد.

آمده بودم تا با یکی از آشپزان پیشکسوت مهمانسرا به گفت وگو بنشینم.