ما ماسک می زنیم، آن ها نقاب

در این روز هایی که از همه ما یک جفت حدقه چشم هویداست با درد ها و حس هایی بی نهایت مشترک: ترس، دلهره، اضطراب و غم … غم نان، غم خانه بردوشی، غم تعدیل و اخراج، - به گزارش «تابناک»، خبرنیوز در یادداشتی به قلم فرنگیس شنتیا نوشت:شکل هم شده ایم.

فرقی نمی کند آبی باشد ، سفید باشد یا مشکی.

اصلا چه فرقی می کند دستت به ته جیبت رسیده باشد و فیلتردارش را خریده باشی.

یا چلواری باشد و محصول الگویی خانگی و ناشیانه و با دوخت و دوزی بد قواره.

مهم این است که ما را مثل عروسک های پارچه ای سری دوز شبیه هم کرده است همین ماسکی که این روزها زیاد هم قدرش را نمی دانیم.

همین ماسکی که کریمانه حال بدمان را استتار می کند و اگر گوشه یکی از همین خیابان ها بنشینی و های های به حال خودت و آن دیگران زار بزنی کسی تو را نخواهد شناخت و کسی برای فیلم گرفتن از حال و روزت دست به گوشی موبایل نخواهد برد آن هم در این روز‌هایی که از همه ما یک جفت حدقه چشم هویداست با درد‌ها و حس‌هایی بی نهایت مشترک: ترس، دلهره، اضطراب و غم … غم نان، غم خانه بردوشی، غم تعدیل و اخراج، غم ورشستگی، غم دلار 19 هزارتومانی که سودش در حلقوم آن جماعت هزار چهره با نقاب است و دودش به چشم این جمعیت همه از دم یک جور و یک شکل.