اشک های شهید چمران برای «فوزیه»به صورت خونی و لب های روزه دار و خشک و ترک خورده اش بوسه زدم. از چهره اش پیدا بود که رفتنی ست. مظلومانه نگاهی کرد که بوی خواهش داشت. نگاهش در نگاهم گره خورده بود. - به صورت خونی و لب های روزه دار و خشک و ترک خورده اش بوسه زدم. از چهره اش پیدا بود که رفتنی ست. مظلومانه نگاهی کرد که بوی خواهش داشت. نگاهش در نگاهم گره خورده بود. لحظه ی بغض شکن و غم انگیزی شده بود و این سخت ترین لحظات زندگی من بود. به گزارش ایسنا، عزت قیصری به عنوان بهیار و پرستار در کنار شهید دکتر مصطفی چمران در عملیات شکست حصر پاوه حضور داشته و از نزدیک شاهد این عملیات غرورآفرین بوده است. خاطرات این خانم پرستار توسط علی کلوندی در کتابی با عنوان دادا نوشته شده و توسط نشر فاتحان منتشرشده است. در این مطلب برشی از خاطرات عزت قیصری از پاوه، به مناسبت 31 خرداد، سالگرد شهادت دکتر مصطفی چمران آورده شده است: فوزیه شیردل بهیاری بود که در بیمارستان قدس پاوه خدمت می کرد. توی درگیری، گلوله ای آتشین و گداخته، بی رحمانه پهلویش را شکافت و نقش زمینش کرد. در خانه ی پاسداران بودیم. با عجله به طرف فوزیه دویدم. به بالینش که رسیدم غرق در خون شده بود و روپوش سفیدش را گلگون کرده بود. این قدر از بدنش خون رفته بود که صورتش مثل لباسش سفید و بی رنگ بود. برچسب ها: |
آخرین اخبار سرویس: |