دو هفته تاخیر سرنوشت ساز

نیروهای سیاسی و نظامی ایران دریافته بودند که سازمان ملل و کشورهای قدرتمند، نه تنها عراق را به عنوان متجاوز معرفی نمی کنند، حتی پیشنهاد صلح روشنی را نیز عرضه نکرده اند.

- پایگاه خبری جماران: پیش تر اشاره کردم که پس از فتح خرمشهر، تصمیم جمعی فرماندهان نظامی و سیاسیون ورود به خاک عراق بود و تعبیری که بعدها معروف شد: تعقیب و تنبیه متجاوز.

عملیات رمضان، حدود 50 روز پس از پیروزی در عملیات بیت المقدس در حالی آغاز شد که دو الی سه هفته تاخیر سرنوشت ساز در این میان اتفاق افتاده بود.

تاخیری که به دو اتفاق مهم مربوط می شد: اشغال جنوب لبنان توسط ارتش اسراییل که برای مدتی همه نگاه ها را به سوی خود جلب کرد و تعدادی از نیروهای رزمنده ایرانی برای جنگ با اسراییل به آنجا رفته که با نظر امام و توجه به مساله دفاع از خاک ایران، به کشور بازگشتند.

اتفاق دوم تردید امام خمینی برای ورود به خاک عراق بود: نظر اولیه امام این بود که جنگ را در خاک خودمان و در حالت دفاعی ادامه بدهیم.

مسائلی هم که برای او دغدغه شده بود، آسیب دیدن مردم عراق، خارج شدن ما از موضع تجاوزدیده و همچنین مشخص نبودن سطح پیشروی ما در خاک عراق بود.

با این همه، وقتی فرماندهان نظامی بر پایه استدلال و محاسبات، تبعات عدم ورود به خاک عراق در آن موقعیت را بر شمردند امام به نظرات کارشناسی آنها