فضایی معلق در «سال دوم دانشکده من»

رسول صدرعاملی در محتوای سال دوم دانشکده من بین دوراهی فیلم های دانشگاهی هالیوودی و آثار سنتی سینمای شرق بلاتکلیف مانده است که این سردرگمی فیلمش را به اثری ضعیف تبدیل کرده است.

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو؛ عباس اسماعیل گل: فیلم سینمایی سال دوم دانشکده من آخرین ساخته رسول صدرعاملی در جشنواره فیلم فجر دو سال گذشته راهی بخش مسابقه شد.

بسیاری از منتقدان و اهالی رسانه در آن ایام به خاطر خلق آثار قابل تاملی، چون من ترانه 15 سال دارم، دختری با کفش های کتانی و گل های داودی انتظار اثری درخشان از صدرعاملی داشتند، اما به واقع این کارگردان صاحب نام به هیچ عنوان نتوانست با سال دوم دانشکده من انتظارات را در جشنواره فیلم فجر برآورده کند و اواخر سال گذشته بود که راهی اکران عمومی شد و دراکران نصف و نیمه خود هم خیلی موفق عمل نکرد و این روز ها راهی اکران آنلاین در نمایش خانگی شده است که به همین بهانه نگاهی کوتاه به این اثر شده است که از نظرتان میگذرد: رسول صدرعاملی که با خلق آثاری، چون من ترانه 15 سال دارم و دختری با کفش های کتانی در حافظه مخاطبان سینمای ایران به فیلمساز سینمای نوجوانان مشهور شده است، این بار با فیلم سال دوم دانشکده من به فضایی جوانانه با حال و هوای اردوی دانشجویی پرداخته است؛ نخستین و مهم ترین معضل اثر به فیلمنامه بر