آیا ما منزوی هستیم؟

همکاری تعریف می کرد: "در دوران دانشجویی، با چند دوست تصمیم گرفتیم سفر کنیم و ایالتِ یوتا (Utah) را کشف کنیم.

روزی وقتی در رستورانی مشغولِ صبحانه بودیم، مردی حدود 70 ساله از میز جانبی که به نظر روستایی می­آمد از من پرسید: به چه زبانی صحبت می­کنید؟ گفتم فارسی.

با ابروهایی خمیده و چهره­ای متعجب گفت: این چه زبانی است؟ گفتم زبان مردم ایران.

تحیّر او بیشتر شد.

دودل بود که سوال سوم را بپرسد، اما یکدفعه گفت: ایران در آیداهو (Idaho) (ایالتِ شمالی یوتا) است؟ او را به میز خود دعوت کردم و درس­هایی از جغرافیا برای او بازگو نمودم.

" جغرافیای زندگی انسان در سرنوشت او و اطرافیان او تأثیر بسزایی می­گذارد و چه بسا تعیین کننده است.

اگر محمدرضا شاه به­ جای دبیرستانی در سوییس به دبیرستانی در مصر فرستاده شده بود، شاید سرنوشتِ ایران گونه­ای دیگر رقم می­خورد.

آن مرد در یوتا معلوم است که چیزی خارج از روستای خود نمی­داند، حتی به ایالت­های مجاور نیز سفر نکرده چه برسد تا اینکه سررشته­ای از تاریخ و جغرافیای آسیا داشته باشد.

از حدود 265 موضوعی که در تشکیلات داوس (Davos) با یک تیم غیر مقیم 3000-3500 نفری روزانه مورد بررسی قرار می­گیرند، یک موضوع به هوشِ مصنوعی و فن آوری­های جدید مربوط می­شود.