یادداشت شفیعی کدکنی برای نجف دریابندری

محمدرضا شفیعی کدکنی در یادداشتی درباره نجف دریابندری نوشته است: نجف، مصداق راستین روشنفکر ایرانی است.

- محمدرضا شفیعی کدکنی در یادداشتی درباره نجف دریابندری نوشته است: نجف، مصداق راستین روشنفکر ایرانی است.

به گزارش ایسنا، در این یادداشت که با عنوان با خنده های بلند و پیوسته اش در شماره یازدهم مجله سیاه مشق (فروردین و اردیبهشت 1397) منتشر شده، آمده است: نخستین بار که با نام نجف دریابندری آشنا شدم وقتی بود که در جُنگِ هنر و ادبِ امروز که به همتِ حسین رازی منتشر می شد یک شاخه گل سرخ برای امیلی را خواندم که دریابندری ترجمه کرده بود سال 1334 یا 1335 من در آن روزگار طلبه ی نوجوانی بودم که در کنارِ کتاب های فقه و اصول و منطق و فلسفه، که عملاً سیلابس درسی ام بود، هرچه به دستم می افتاد می خواندم.

انصافاً این جُنگ –که دو شماره بیشتر منتشر نشد– در آن سال ها نشریه ی بسیار آوانگاردی بود.

من تمام مجلّاتِ آن سال ها را در کتابخانه ی آستان قدس رضوی –که پاتوقِ همیشگیِ من بود– می خواندم ولی این جُنگ را، از کنار خیابان و از یک بساط کتابفروشی روبروی باغِ ملّی مشهد خریدم، هر دو شماره را؛ شاید یک سالی بعد از انتشارش، مثلاً در سال 1336 یا 1337 شعرهایی از اخوان در آنجا چاپ شده بود.