نفس های تازه تالاب بین المللی هامون پس از سالیان طولانی خشکسالی

دریاچه و تالاب بین المللی هامون بزرگترین دریاچه آب شیرین و سومین دریاچه بزرگ ایران پس از خزر و ارومیه، هفتمین تالاب بین المللی جهان و یکی از ذخیره گاه های زیست کره در ایران است.

تالاب بین المللی هامون واقع در شمال استان سیستان و بلوچستان از سه دریاچه کوچک به نام های هامون پوزک، هامون سابوری و هامون هیرمند تشکیل شده و در زمان فراوانی آب به هم می پیوندند و دریاچه مشترک هامون بین افغانستان و ایران را تشکیل می دهند.

رودخانه هیرمند شریان اصلی ورود به هامون و رودخانه های خاش رود، فراه، هاروت رود، شوررود، حسین آباد و نهبندان به هامون می ریزند.

وسعت دریاچه هامون در زمان پرآبی پنج هزار و 660 کیلومترمربع است که از این سطح سه هزار و 820 کیلومترمربع متعلق به ایران و بقیه متعلق به افغانستان است.

دریاچه هامون وابسته به رودخانه هیرمند است و این وابستگی باعث شده تا هرگونه نوسانات در میزان آب آن، مشکلاتی را برای کل سیستم به وجود آورد.

تالاب هامون در چهارمین کنگره جهانی ذخیره گاه های زیست کره که روزهای پایانی سال 94 در لیما پایتخت پرو برگزار شد، توسط یونسکو به عنوان ذخیره گاه زیست کره ثبت شد و بدین ترتیب تعداد ذخیره گاه های زیست کره در ایران به 12 مورد افزایش یافت.