شاهنامه یک مادر و 6 پایان عاشقانه با گلوله و خون/ آغوشی که همیشه بوی عاشورایی داشت

به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس از اصفهان، ایران، سینه ستبر دنیا و مهد جوانمردی، دلاوری و وفاداری وخطه ای از صبر، مقاومت، ایستادگی و ایثار خود را مدیون نفس های مادرانی می داند که عزت و عزمشان به استواری قله های دماوند و استقامت و صبرش همچون نخل های مجنون است، مادرانی که صبر را از زینب کبری(س) به ارث برده اند و ایمان و شجاعتشان را از بانو حضرت ام البنین(س) و اعتبار همیشه بهار نارنج های پرپر شده نصفی جهانی است که شُهره به شیدایی، وصال و شهادت دارد.

این بار داستان، روایتگر مادری است که بوی یک بغل عاشورا داشت، نامش سکینه واعظی است، یکی از چند صد مادران این سرزمین که 6 فرزندش را در مسیر اسلام و در راه خدا بدرقه می کند و تنها به تماشای چشم های قاب شده بچه ها در طول بیش از 40 سال قناعت کرده بود.

لیلای عاشورا امروز فضایل اخلاقی و ارزش های انسانی را در حد توان خود به ظهور رسانده و الگویی است برای تمام زنان و مردان، دختران و پسران در نسل های مختلف، فارغ از نژاد و مرز جغرافیایی باشد.

بانویی که مادرانگی، فداکاری، توکل، اخلاص و فروتنی را توأمان داشت و از نخستین کسانی بود که مدال درخشان مادر شهید را در تاریخ انقلاب اسلامی به گردن آویخت، اما هیچ گاه به دنبال سهم خواهی و حتی مطرح شدن نبود.