از کلاشنیکف تا چرخ خیاطی / وقتی سربازان ملت برای کمک می آیند

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، امید فعال؛ زمستان سال 96، زمانی که کرمانشاه لرزید، با یکسری از رفقا دورهم جمع شدیم و تصمیم گرفتیم که با یک ماشین پراید، - ، امید فعال؛ زمستان سال 96، زمانی که کرمانشاه لرزید، با یکسری از رفقا دورهم جمع شدیم و تصمیم گرفتیم که با یک ماشین پراید، برای کمک به زلزله زدگان راهی منطقه شویم.

در روستایی به نام کوییک حسن که بیشترین تخریب را در منطقه داشت، مستقر شدیم.

تا جایی که چشم کار می کرد، فقط تل های خاک به جامانده دیده می شد.

مردم این روستا بی خانمان شده بودند و وضعیت غذایی و بهداشتی درستی نداشتند.

چند روزی گذشت و پیشرفتی در شرایط موجود ایجاد نشد، از وضعیت شاکی بودم و دربه در دنبال مسئولی می گشتم که بتوانم آوارگی زلزله زدگان را به گوش او برسانم.

اهالی دورش جمع شده بودند، جمعیت زیادی آمده بود، هر کدام دردی را می گفتند و طلب یاری داشتند.

زیر لب غرغرکنان به سمت او رفتم، چهره ای گندمگون با قد متوسط و جثه لاغراندام داشت.

در صورتم خشم و خستگی چند روز کار فرسایشی موج می زد.

صدایم را بالا بردم و چند کاتیوشا به طرف او فرستادم.

از زمین و زمان گله کردم و گفتم که چرا هنوز فلان مشکل حل نشده است و شما به فکر مردم نیستید.